Vasfi Mahir Kocatürk Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Vasfi Mahir KOCATÜRK (d. 1907, Gümüşhane – ö. 17 Temmuz 1961, Ankara) Şair, oyun yazarı, öğretmen, edebiyat araştırmacısı, politikacı.

Vasfi Mahir, 1907’de Gümüşhane’de doğdu, 1961’de Ankara’da yaşamını yitirdi. 1930’da Mülkiye Mektebi’ni bitirdi. Çeşitli illerde edebiyat öğretmenliği yaptı, idareci olarak çalıştı. 1948-1950 arasında müfettişlik yaptı. 1950-1954 arasında Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde Gümüşhane milletvekili olarak bulundu.

Yedi Meşale Topluluğu üyeleri arasına girdi. Önce epik şiirler yazdı. Daha sonra hece ölçüsüyle, âşık tarzı şiire yöneldi.

Kahramanlık, fedakarlık, milli duygular, vatan ve millet sevgisi gibi temalar işledi.

Manzum oyunlar, çocuk hikayeleri, antolojileri ve edebiyat araştırmaları da var.

Vasfi Mahir Kocatürk’ün Eserleri

ŞİİR:

• Dağların Derdi (Yedi Meşaleciler’le birlikte, 1928)
• Tunç Sesleri (1935)
• Geçmiş Geceler (1936)
• Bizim Türküler (1937)
• Ergenekon (1941)
• Hayat Şarkıları (1965)

TİYATRO:

• Yaman (1933, manzum oyun)
• On İnkılap (1935)
• Sanatkar (1965, manzum oyun)

DENEME-İNCELEME-ANTOLOJİ:

• En Güzel Türk Manileri (1933)
• Lafonten Hikayaleri (1934)
• Şâheserler Antolojisi (1 cilt, 1934-1939)
• Divan Şiiri Antolojisi (1947)
• Osmanlı Padişahları (1949)
• Türk Edebiyatı Şâheserleri (1955)
• Tekke Şiiri Antolojisi (1955)
• Metinlerle Edebiyat (1955)
• Namık Kemal (1955)
• Şiir Defteri (1958)
• Hikaye Defteri (1958)
• Namık Kemal’in Şiirleri (1959)
• Ziya Paşa’nın Şiirleri (1959)
• Saz Şiiri Antolojisi (1963)
• Türk Nesri Antolojisi (1963)
• Meşhur Beyitler (1963)
• Türk Edebiyat Tarihi (1964)
• Türk Edebiyatı Antolojisi (1967)

ÇEVİRİLERİ:

• La Fontaine’den Hikâyeler (1934)
• Şarkılar Kitabı (Heinrich Heine, 1948)
• Elem Çiçekleri (Baudelaire, 1957)

Şiirlerinden Örnekler:

YURT TÜRKÜSÜ

Güzel yurdum, dağlarım
Uzaktan göresim gelir
Keskin esen yellerine
Kendimi veresim gelir.

Gözümde tüter damların,
Sakız kokulu çamların,
Türkü söyler akşamların;
Bana kendi sesim gelir.

Su içtim kaynaklardan,
Gölgelerinde uyudum,
Kuşların söylediği
Şen türkülerle büyüdüm.

Ninniyle salladın beni,
Şefkatle kolladın beni,
Sevginle bağladın beni;
Güzel yurdum, güzel yurdum.

SABAH TÜRKÜSÜ

Gün doğdu, kıpkızıl karşı kavaklar,
Yosmam, uyku yetmedi mi?
Rüyadan gözünü açtı yapraklar,
Bağda pırıldıyor top yapıncaklar,

Uyan da kolumdan al sepetimi
Yosmam uyku yetmedi mi?

Kapının üstünde asmalar yeşil,
Güllerin yürek biçimi,
Saksında kor olmuş iki karanfil
Uyan, ak elinle gözlerini sil,

Yorulan kolumdan al sepetimi,
Yosmam, uyku yetmedi mi?

Yakuttan salkımlar getirdim sana,
Mercandan al ibrişimi.
Kimi taneleri benziyor kana,
Altın damlaları düşmüş bir yana,

Uyan da kolumdan al sepetimi,
Yosmam, uyku yetmedi mi?

Edebiyat

• İslamiyet Öncesi Edebiyat
• İslamiyet Sonrası Edebiyat
• Halk Edebiyatı
• Divan Edebiyatı
• Tanzimat Edebiyatı
• Servet-i Fünun Edebiyatı
• Fecr-i Ati Edebiyatı
• Milli Edebiyat
• Cumhuriyet Dönemi Edebiyatı
• Türkiye Dışı Edebiyat
• Dünya Edebiyatı
• Batı Edebiyatı