Toplumcu – Gerçekçi Roman ve Hikâye (Yazarları, Eserleri, Özellikleri)

Başlangıçta Sabahattin Ali ve Sadri Ertem‘in eserleriyle ortaya çıkan ve esasen Anadolu köy ve kasabalarının sorunlarını anlatan toplumcu-gerçekçi roman ve hikâye 1930’ların sonunda Kemal Bilbaşar ve Samim Kocagöz gibi yazarlarla alanını genişletmiştir.

1950’den sonra köy enstitüsü çıkışlı yazarlarla yaygınlaşan “köy romanı” bu dönemden sonra sosyalist düşüncenin etkisiyle ideolojik bir yön kazanarak gelişmeye devam etmiştir. Bu etki 1960’lı ve 1970’li yıllarda da devam etmiştir.

Toplumcu-Gerçekçi Eserlerde Konu/Tema

Yazarlar özellikle köylerdeki toprak kavgaları, ağa-köylü, zengin-fakir, güçlü-güçsüz, öğretmen-imam çatışması, köyden kente göç ve sonuçları, dar gelirlinin sorunları ve geçim mücadelesi gibi konuları işlemişlerdir.

Toplumcu-Gerçekçi Yazarlar

Toplumcu-Gerçekçi anlayışla eser veren başlıca yazarlar şunlardır:

• Sabahattin Ali,
• Sadri Ertem,
• Samim Kocagöz,
• Kemal Bilbaşar,
• Orhan Kemal,
• Kemal Tahir,
• Yaşar Kemal,
• Fakir Baykurt,
• Aziz Nesin,
• Rıfat Ilgaz,
• Hasan İzzettin Dinamo,
• Muzaffer İzgü,
• Necati Cumalı,
• Faik Baysal,
• Dursun Akçam,
• Abbas Sayar,
• Cevdet Kudret,
• Talip Apaydın,
• Cahit Irgat,
• Reşat Enis,
• İlhan Tarus,
• Halikarnas Balıkçısı,
• Mahmut Makal,
• Bekir Yıldız,
• Erol Toy,
• Osman Şahin,
• Orhan Hançerlioğlu,
• Vedat Nedim Tör,
• Erdal Öz,
• Mehmet Seyda …

Realizm ve naturalizm akımlarının etkisinde kalan bu yazarlar yapıtlarını konuşma diliyle yazmış, kahramanlarını bölgesel ağızlarına göre konuşturmuş, güçlü tasvirler yapmışlardır.

Özellikle Batı Anadolu köylerindeki sorunları anlatan Samim Kocagöz’ün eserlerinin yanında Kemal Bilbaşar’ın Doğu Anadolu’daki ağa-köylü mücadelesini aşk ekseninde anlattığı “Cemo” adlı romanı da önemlidir.

Toplumcu Gerçekçilerin Özellikleri (özet)

1. Toplumcu gerçekçiler eserlerinde büyük şehirlere göçün ortaya çıkardığı problemler ve sosyalizm üzerinde durmuştur.
2. Bu eserlerde siyasi ideolojiler ön plana çıkar.
3. Olaylar bir tezi kanıtlamak için kurgulanmış, toplumsal sorunlara çözüm önerileri sunulmuştur.
4. Roman ve hikâyelerde çok sağlam bir kurgu görülmez.
5. Eserlerde köylü ağızlarına oldukça fazla yer verilmiştir.
6. Anadolu coğrafyası ve insanı, toplumdaki düzensizlikler, çatışmalar, köy gibi küçük yerleşim yerlerinin sorunları ağa-köylü, öğretmen-imam, zengin-fakir, halk-yönetici, güçlü-güçsüz, aydın-cahil ve büyük şehirlere göçün ortaya çıkardığı problemler gibi konular üzerinde yoğunlaşmışlar.
7. Yazar okuyucuyu kendi doğrultusunda yönlendirmek ister.
8. Sanat eseri belli görüşleri ifade etmek için araçtır.
9. Halkı aydınlatmak düşüncesiyle bazı yazarlar bazı bölgeleri özellikle konu edinmiş.
10. Gözleme dayalı bir anlatım benimsenmiş, realizm ve natüralizm akımlarının etkisinde kalınmıştır.

Toplumcu Gerçekçi Yazarlar Hakkında (kısa/özet bilgi)

1. Sabahattin Ali:Maupassant tarzı öyküleriyle ve özellikle “Kuyucaklı Yusuf” adlı romanıyla tanınmıştır. Eserlerinde aşk teması etrafında güçlü-güçsüz, ezen-ezilen çatışmasını anlatarak okuru bilinçlendirmeye çalışmıştır.

2. Orhan Kemal: Eserlerinde tarlada çalışan ırgatların, fabrikadaki işçilerin, köyden kente göç eden gurbetçilerin acıklı hikayelerini gerçekçi bir şekilde anlatır. Ekmek Kavgası adlı öykü kitabı ile Baba Evi, Bereketli Topraklar Üzerinde ve Murtaza adlı romanları tanınmıştır.

3. Kemal Tahir: İlk dönem romanlarında gerçekçi bir yaklaşımla köy-kent sorunlarına, hapishane yaşamına yer veren yazar daha sonraki yıllarda tarihsel ve siyasal içerikteki romanlarıyla tanınmıştır. Eserleri: Göl İnsanları (Öykü), Sağırdere, Kadınlar Koğuşu, Esir Şehrin İnsanları, Devlet Ana, Yorgun Savaşçı, Rahmet Yolları Kesti (roman)

4. Yaşar Kemal: Eserlerinde özellikle Çukurova köylüsü ile Güney ve Doğu Anadolu insanını çeşitli yönleriyle anlatmıştır. Anlatımında halk türkülerinden, masal ve efsanelerinden faydalanmış; bu yüzden de destansı lirik bir üslup kullanmıştır. Bu anlatım tarzının tipik örneği İnce Memed romanıdır. Eserleri: Teneke (öykü), İnce Memed (I,II,III,IV), Ağrı Dağı Efsanesi, Orta Direk, Çakırcalı Efe, Fırat Suyu Kan Akıyor, Yer Demir Gök Bakır, Yusufçuk Yusuf… (otuza yakın romanından birkaçı)

5. Fakir Baykurt: “Köy romanı”nın önde gelen ismidir. Köy enstitülü bir yazar olarak sosyalist-gerçekçi bir çizgide köyü ve köylüyü, gurbetçilerin yaşamını oldukça canlı bir şekilde anlatan yazarın öykülerinin yanı sıra özellikle Yılanların Öcü, Kaplumbağalar, Tırpan, Koca Ren ve Yüksek Fırtınalar adlı romanları ünlüdür.

6. Aziz Nesin: Yalın bir dille toplumdaki aksayan yönleri, yergiye elverişli tarafları abartılı tiplerle ironik bir şekilde anlatan roman, hikaye ve oyunları ile tanınır. Eserleri: Vatan Sağ olsun, Tatlı Betüş, Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz, Kadın Olan Erkek (roman) İt Kuyruğu, Fil Hamdi, Büyük Grev, Yaşasın Memleket (öykü)

7. Rıfat Ilgaz: Öykü başta olmak üzere şiir, roman, piyes türlerinde eserler vermiştir. Toplumsal sorunları güldürü öğesiyle birlikte vermiştir. Özellikle “roman-öykü-oyun” öğelerinin kaynaştığı karma bir türün temsilcisi olmuştur. Ünlü eseri “Hababam Sınıfı” böyledir. Bizim Koğuş, Kesmeli Bunları, Çalış Osman Çiftlik Senin, Radarın Anahtarı diğer önemli eserleridir.

Ayrıca bakınız ⇒ Benzer Konular

• Toplumcu Gerçekçi Edebiyat Akımı ve Özellikleri
• Toplumcu – Gerçekçi Eserler (hikaye-roman)
• Toplumcu Şiir
• İkinci Yeni Sonrası Toplumcu Şiir
• Serbest Nazım ve Toplumcu Şiir
• Toplumcu Gerçekçi Roman ve Gelişimi
• Toplumcu Gerçekçi Romanın Siyasal Sosyal Arka Planı
• Toplumcu Gerçekçi Köy Romanı
• Toplumcu Gerçekçi İşçi Romanı
• Toplumcu Gerçekçi Aydın Romanı