Sadettin Nüzhet Ergun Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Sadettin Nüzhet Ergun (D: Bursa, 1901 – Ö: 25 Nisan 1946, İstanbul) Edebiyat tarihçisi, yazar.

Sadettin Nüzhet Ergun, 1901 senesinde Bursa’da doğdu. Babası Kolağası Ali Efendidir. İlk tahsiline Üsküdar İttihat ve Terakki Mektebinde başladı. Daha sonra Üsküdar Sultanisini ve İstanbul Darülfünun Edebiyat Fakültesini bitirdi. 1921 senesinde Meşihat Dairesince imtihan edilerek Hallaç Baba Sadi Dergahı Şeyhliğine tayin edildi. Dergahlar kapanıncaya kadar bu göreve devam etti. Dergahlar kapatıldıktan sonra Ankara, Konya ve İstanbul’da edebiyat öğretmenliği yaptı. 1943’te Bayezid Devlet Kütüphanesi Müdürlüğüne tayin edildi. Bu vazifedeyken 25 Nisan 1946’da vefat etti.

Sadettin Nüzhet, Edebiyat tarihiyle ilgili çalışmalarıyla tanındı. Halk edebiyatının tesirinde kalarak araştırmalarında bu alana ağırlık verdi. Edebiyat hayatına şiir yazarak başlayan Sadettin Nüzhet’in eserlerinde büyük bir vesika zenginliği, araştırmalarda titizlik ve mukayese dikkati çeker. Eserlerinin bir kısmını tamamlayamamıştır.

Eserlerinden bazıları şunlardır:

1) Konya Vilayeti Halkiyat ve Harsiyatı’ndan (1926),
2) Karacaoğlan (1927),
3) Gevheri (1928),
4) Gedai (1933),
5) Kuloğlu (1933),
6) Hengami (1933),
7) Silleli Süruri (1934),
8) Âşık (1934),
9) Âşık Ömer (1936),
10) Şeyh Galib (1932),
11) Neşati (1935),
12) Şeyh-ül-İslam Bahai (1933)
13) Sabuhi (1933),
14) Baki (1935),
15) Pir Sultan Abdal (1929),
16) Bektaşi Şiirleri ve Nefesleri (1944-46 2 cilt),
17) Hatayi,
18) Türk Şairleri: 4 cilt olup en önemli çalışmasıdır. Tamamlayamamıştır.
19) Türk Musikisi Antolojisi (1942, 2 cilt).