Muhlis Akarsu Kimdir? Hayatı, Eserleri, Şiirleri

Muhlis Akarsu (D: 20 Şubat 1948, Minarekaya Köyü, Kangal, Sivas – Ö: 2 Temmuz 1993, Sivas) Halk Ozanı.

Muhlis Akarsu, 1948 yılında Sivas’ın Kangal ilçesi Minarekaya köyünde doğdu. Küçük yaşlardan itibaren katıldığı muhabbetlerde ve cemlerde Alevi-Bektaşi kültürünü öğrendi; saz çalıp türkü söylemeye başladı. Kısa zamanda sesinin güzelliği ile fark edildi.

Gençlik yıllarında geldiği İstanbul’da Mahzuni Şerif’in, Davut Sulari‘nin deyişleriyle tanıştı. İlk söylediği deyişlerde gerek saz çalış gerekse okuyuş itibarıyla Davut Sulari’nin etkisi görülür. Davut Sulari’nin kendine özgü bol hançere hareketlerini içeren tavrından uzun süre kurtulamayan Akarsu, kendi deyişlerinde de bu tavrı-kısa bir süre de olsa- denemiştir. Daha sonraları deyişlerinde ve deyiş söyleme tavrında Sulari’nin etkisinden kurtulduğu görülür. 1970’lerden itibaren dönemin etkili aşığı Mahzuni Şerif’in izleri belirir Akarsu’da… Uzunca bir süre Mahzuni’nin deyişlerini çalar, okur. Bu arada Alevi-Bektaşi aşık geleneğinden de kopmaz. Pir Sultan, Kul Himmet gibi büyük ozanların birçok deyişini geleneksel kalıplardan çıkmadan seslendirir.

1980’li yıllarda ise Akarsu, artık kendi kimliğini bulur. O güne kadar usta malı deyişlerle kendini gösteren Akarsu, 80’lerin başından itibaren deyişlerindeki anlatımı güçlü, bağlamasına hakim ve sesini deyiş tavrında kullanabilen bir sanatçı görünümündedir. Bu yıllar adeta parladığı yıllardır Akarsu’nun… “Muhabbet” serisinin her yapıtında yer alır. Eserleri çeşitli türlerde şarkı söyleyen sanatçılar tarafından okunur. Ancak sanatının en verimli ve olgun döneminde yaşama veda eder (2 Temmuz 1993, Sivas Madımak Oteli yangını). Ardında ise milyonlarca seveni ile birlikte 100’den fazla kırkbeşlik plak, 4 uzunçalar, 20 kaset ve yüzlerce deyiş bırakır.

Muhlis Akarsu’nun yapıtlarına bakıldığında, tümünün lirik bir ifadeyle yapıldığı ve söylendiği hemen fark edilir. Repertuarının büyük bir bölümünde aşk ve sevda deyişlerine yer verdiği görülür. Akarsu’nun yar üzerine söylediği, feleğe çattığı, gurbete içerlediği, ayrılığa üzüldüğü yüzlerce deyişi vardır.

Deyişlerinde toplumsal konulara da kayıtsız kalmaz; ancak bu, sevgi üzerine söylediği deyişler kadar çok öne çıkmaz. Birkaç deyişinde cahilliğe, köleliğe, yoksulluğa başkaldırdığı görülür.

Alevi-Bektaşi edebiyatının ve müziğinin deyiş türüyle ünlenen aşığı Muhlis Akarsu’nun Pir Sultan Abdal ve Karacaoğlan etkisindeki tavrını her zaman hissetmek mümkündür. Muhlis Akarsu’nun eserlerini dinledikçe gerçekten de akarsu gibi çağlayan sesini hissedecek ve onu sevgiyle anacağız. Ruhu şad olsun.

Muhlis Akarsu Şiirlerinden Örnekler

Nenni Nenni

Bunca gamın bunca derdin içinde
Yaşamak bizlere zor nenni nenni
Sizden umudumu kesmem erenler
Elbet bir çaresi var nenni nenni

Üstümüzde duman vardır dağ gibi
Her yandan kuşatmış sanki ağ gibi
Güz gelince bozulmuş bir bağ gibi
Ne hallara düştük gör nenni nenni

Eğil gel akarsu gel hakka eğil
Bir kere ağ yara vermedin meyil
Suç bizim sevdiğim kimsede değil
Gelmişiz dünyaya kör nenni nenni

Yoruldum Yorgunum

Yoruldum yorgunum fazla gidemem
Neler etti kahır beni zulm beni
Kolay değil ben bu derdi çekemem
Zalimin elinde koydu hal beni

Arsız değilidim arsız ettiler
Saldılar gurbete yurtsuz ettiler
Yardan ayırdılar yarsız ettiler
Şimdi gizli gizli kınar el beni

Akarsuyu aşka yaktı yaradan
Ömür bir gün gibi geçti aradan
İşte geldim gidiyorum dünyadan
Oturmuş bekliyor kuru sal beni

Pazarlık Edelim Alim Seninle

Pazarlık edelim Alim seninle
İki cihan senin haydar olsun sen benim
Hayrını gör imanınla dininle
Hatmin Kur’an senin olsun sen benim

Ayıp değil midir ademe minnet
Başına çalınsın haydar hurili cennet
Dostluk pazarında olma muhannet
Huri kılman senin olsun sen benim

Akarsuyum böyle vereyim dursun
Senin aşkın onu yaksın kavursun
Anladım alimsin canımsın nursun
Kanber selman senin olsun sen benim

Sen Yaralı Değilsin ki

Zalim felek duymadın mı sesimi
Sen yaralı değilsin ki bilesin
Bilemezsin matemimi yaşımı
Sen yaralı değilsin ki bilesin

Gurbet elde günde ömrüm çürüyor
Eller beni bir biçare biliyor
Akarsuya gelen bir tas vuruyor
Sen yaralı değilsin ki bilesin

Ey Sevdiğim Sana Şikâyetim Var

Ey sevdiğim sana şikayetim var
Ne sevdiğin belli ne sevmediğin
Ben de bir insanım bir de canım var

Ne sevdiğin belli ne sevmediğin
Hainsin oy zalimsin oy nedeyim oy

Eski günler hayalimden gitmiyor
Dün dediğin bugünkünü tutmuyor
Yiğidim ya sana gücüm yetmiyor

Ne sevdiğin belli ne sevmediğin
Hainsin oy zalimsin oy nedeyim oy

Akarsuyum böyle miydi ahtımız
Onun için viran oldu tahtımız
Umudum yok gülmez artık bahtımız

Ne sevdiğin belli ne sevmediğin
Hainsin oy zalimsin oy nedeyim oy

Ağlama Gülüm

Günler gelir geçer boşa
Ağlama gülüm ağlama
Yazılan mı gelir başa
Ağlama gülüm ağlama

Bir gün kara günler biter
Üzme beni artık yeter
Kavuşmamız gelir çatar
Ağlama gülüm ağlama

Yaktın akarsuyu yaktın
Gurbetten gurbete attın
Öldürmekten beter ettin
Ağlama gülüm ağlama

Deli misin Divanemi Sevdiğim

Her gün başka bir taraftan esersin
Deli misin divanemi sevdiğim vah beni beni
Ne dedim de benden ayrı gezersin
Deli misin divanemi sevdiğim

Yüreğimde açan gülümdün benim
Aşkın deryasında salımdın benim ah beni
Dünyada kanadım kolumdun benim
Deli misin divanemi sevdiğim

Akarsuyu bilmem böyle mi sevdin
Aşkın ateşiyle sinemi deldin ah beni beni
Benim bu halıma sen sebep oldun
Deli misin divane mi sevdiğim