Muhammed es-Serahsî

(d. 1009/h.400 -ö. 1090/h.483)

Karahanlılar Devri’nde yaşamış Türk asıllı fıkıh bilginidir. Hanefi mezhebine bağlı olan Serahsî’nin İslam bilim dünyasındaki unvanı “İmamların Güneşi’ anlamına gelen Şemsü’l-Eimme’dir.

En tanınmış eseri Mebsut’tur.

Buhara’da Abdülaziz el-Halvânî’nin talebesi oldu ve uzun yıllar derslerinde bulundu. Karahanlı devletinin vergi politikalarını eleştirdiği ve menfi yönde fetva verdiği için zamanın sultanı tarafından Özkend şehrindeki kalenin zindanlarında bulunan bir kuyuya hapsedildi, el-Mebsut adlı ünlü eserini bu kuyuda telif ettiği rivayet edilir.

Eserleri:

• El-Mebsut
• Şerhu’s Siyeri’l Kebîr
• Şerh-u Ziyâdâti’z Ziyâdât
• Şerhu Muhtasari’t Tahâvî
• Şerhu’l Câmii’s Sağîr
• El-Usûl