Mehmet Emin Yurdakul Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Mehmet Emin Yurdakul (d. 13 Mayıs 1869, İstanbul – ö. 14 Ocak 1944, İstanbul) Şair, yazar, milletvekili.

Mehmet Emin Yurdakul, Millî Edebiyat şiirinin öncü sesidir. Çünkü 1898’de yayımladığı “Türkçe Şiirler” adlı şiir mecmuasıyla daha 10 yıl öncesinden milli şiir ahenginin öncülüğünü yapmıştır. Üstelik bu kitabın Servet-i Fünûn şiirinin en güçlü döneminde yayımlanmış olması ayrıca önemlidir.

Mehmet Emin’in bütün şiirlerinin ortak paydası halkı içinde bulunduğu karamsar ruh halinden, gerilikten, bilinçsizlikten kurtarmaktır. Kimliği ve tarihini hatırlatarak kendine güven duygusunu aşılamak maddî ve manevî açılardan kalkınmasını sağlamaktır. Bu açıdan bakıldığında Yurdakul; milliyetçi, idealist, halkçı ve medeniyetçi bir şairdir.

Mehmet Emin Yurdakul “milli romantik duyuş tarzı”nın ilk temsilcisidir. Bütün bu özelliklerinden dolayı Mehmet Emin Yurdakul edebiyat tarihimize “Milli Şair” unvanı ile anılmıştır.

Mehmet Emin Yurdakul Şiirinin Genel Özellikleri

• Yazmaya şiirle başladı. İlk şiiri 1897’de Servet-i Fünun dergisinde yayınlandı.
• Oldukça sade bir dil kullanmayı tercih etmiştir.
• Dili, kuru ve suni bir yapı arz etmiştir.
• Birçok araştırmacı, onun şiirlerini Türkçenin sıcaklığı, ahengi ve doğallığına uzak bulmuştur.
• Konularını halkın hayatından ve Türk tarihinden almıştır.
• “Ben bir Türküm; dinim, cinsim uludur” dizesi ile tanınmıştır. (Cenge Giderken adlı şiirinin en meşhur dizesidir)
• Cenge Giderken yahut Anadolu’dan Bir Ses, Mehmet Emin’in çıkışını sağlayan en önemli şiiridir. Bu şiiri Türk Yunan Savaşı (1897) esnasında kaleme almıştır.
• Sanat hayatının başlangıcından itibaren hece ölçüsünü tercih etmiştir.
• Hece vezninde halk şiirinde sıklıkla kullanılan yedili, sekizli, on birli kalıpları değil çok az veya hiç kullanılmamış kalıpları tercih etmiştir. (On beşli, on altılı, on sekizli, on dokuzlu).
• Şiirlerinin çoğu, kullandığı bu farklı kalıplardan ötürü duraksızdır. Mehmet Emin Yurdakul, Türk şiirinde durağı kaldıran şair olarak anılmıştır.
• Nazım şekli bakımından halk şiiri geleneğine uzak durmuştur; büyük ölçüde sone, terza-rima gibi Batılı veya kendinin belirlediği nazım şekillerini tercih etmiştir.
• Çoğu zaman uzun manzumeyi tercih etmiştir.
• Kafiye konusunda oldukça zayıftır. Kimi zaman yarım kafiye daha çok ise kelime tekrarına dayalı redif kullanmıştır.
• Şiirleri, teknik açıdan mükemmellik endişesinden uzaktır.
• Güzelliği değil faydalıyı arar onun şiiri.
• Lirizmden ziyade didaktizme yakındır.
• Yusuf Akçura ile birlikte Milli Mücadele’ye katıldı.
• Düşüncelerinin şekillenmesinde büyük oranda Cemalleddin Efgani etkisi vardır. Efgani için “Beni o yoğurmuştur.” ifadesini kullanmıştır.

Mehmet Emin Yurdakul’un Eserleri

ŞİİR:

• Türkçe Şiirler (1899-1918)
• Türk Sazı (1914)
• Ey Türk Uyan (1914)
• Tan Sesleri (1915, 1956)
• Ordunun Destanı (1915)
• Dicle Önünde (1916)
• Hastabakıcı Hanımlar (1917)
• Turana Doğru (1918)
• Zafer Yolunda (1918)
• İsyan ve Dua (1918)
• Aydın Kızları (1919)
• Mustafa Kemal (1928, şiir ve düzyazı)
• Ankara (1939)

DÜZYAZI:

• Fazilet ve Asalet (1890)
• Türkün Hukuku (1919)
• Kral Corc’a (1923)
• Dante’ye (1928)

Ayrıca bakınız ⇒

Milli Edebiyat Dönemi

• Milli Edebiyat
• Milli Edebiyat Özellikleri
• Milli Edebiyat Yazarları ve Eserleri
• Milli Edebiyat Hikaye-Roman
• Milli Edebiyat Hikâye
• Milli Edebiyat Roman
• Milli Edebiyat Tiyatrosu
• Milli Edebiyat Şiiri
• Beş Hececiler
• Edebiyat Tarihi/Tenkid
• Milli Edebiyat Makale
• Milli Edebiyat Fıkra
• Milli Edebiyat Sohbet
• Milli Mücadele Dönemi