Kafir Nedir? Kafir Kelimesi ve Anlamları

Kâfir: Tanrının varlığına ve birliğine inanmayan (Ar. küfr’den). Kavram olarak, Kur’an’daki anlamıyla, tanrısız ve dinsiz kişileri niteler. Dolayısıyla Tanrının varlığını ve birliğini kabullenen herhangi bir dine bağlı bir kimse kâfir sözüyle nitelenemez. Nitekim başlangıçta Hz. Muhammed’e inanmayan (putperest) Mekkeliler, özellikle de Kureyşliler için kullanılmıştır. Ama daha sonra, karşıt anlamlısı olan mü’min’in de etkisiyle genelleşerek Müslüman olmayanlar bu sözcükle nitelenmiştir. Halk arasında yaygın olarak kullanılan “gavur” sözcüğü de kâfir’in bozulmuş biçimidir. Çoğulu küffâr’dır. Hindistan’ın kuzey batısındaki bir bölgenin adı da Kâfıristân’dır. Ama kâfıristân (kâfir ülkesi) sözcüğü de genelde Hıristiyan ülkelerini nitelemede kullanılmıştır.

“Kâfir kelimesinin kara renk ile alakası vardır. Bu yüzden esmer Hintliler ile sevgilinin saçı, beni vs. unsurlar kâfirlikle suçlanır. Bazen sevgili âşığa ettiklerinden dolayı da kâfir olarak nitelenir. Bunda merhametsizlik, Müslümanlara musallat oluş, insanın imanını gidermesi, âşığı aşk şehidi etmesi, hileleri, zünnar saçları vs. hususiyetlerin rolü vardır. Kâfir sıfatı sevgili için kullanıldığında kelimenin takdir edici, övücü anlamı ile tevriye yapılabilir. Bir kâfire ait olan bütün sıfatlar sevgilide bulunabilir. (İskender Pala)

Zülfün gidermiş ol sanem kâfirliğin komaz henüz
Zünnârını kesmiş veli dahi Müselman olmamış
(Ahmet Paşa)

Dem-â-dem cevrlerdür çekdügüm bî-rahm bütlerden
Bu kâfirler esîri bir müselmân olmasun yâ Rab
(Fuzulî)

Anunçün habs ider peykânım dil ey keman-ebrû
Ki ol bir kâfir-i bî-din elinden geldi bir dildir (Hayalî)

Ne kâfirliklerin gördüm ben ol zülf-i siyeh-kârın
O ebrûnun o zâlim gamzenin ol çeşm-i mekkârın
(Nedim)

Biri kâfir biri Hindû biri güya müselmann
Dini ayrı üç biraderdir o zülf ü hâl ü ruh
(İzzet Molla)