Goncourt Kardeşler

Goncourt Kardeşler Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Goncourt, Edmond ve Jules (Ortak ürün veren Fransız yazar kardeşler.)

EDMOND-LOUIS-ANTOINE HUOT DE GONCOURT
(D: 26 Mayıs 1822, Nancy – Ö: 16 Temmuz 1896, Champrosay, Fransa)
ve
JULES-ALFRED HUOT DE GONCOURT
(D: 17 Aralık 1830, Paris – Ö: 20 Haziran 1870, Auteuil, Fransa)

Nevrotik duyarlıklarına karşın, hatta biraz da bunun yardımıyla doğalcı roman, toplumsal tarih ve sanat eleştirisine önemli katkıda bulunmuşlardır.

1851 ‘de başladıkları ayrıntılı Journal (Günlük) kadar, Edmond’un vasiyetiyle kurulan ve her yıl önde gelen bir Fransızca edebiyat yapıtının yazarını ödüllendiren Goncourt Akademisi ile tanınırlar.

Dul annelerinden çalışmadan yaşamalarına yetecek bir gelir kalınca, Edmond kendisini intihara varan bir umutsuzluğa sürükleyen hazine memurluğundan ayrıldı. İki kardeş bu gelirle bir yandan estetikle ilgilenmeye, bir yandan da hoşça vakit geçirmeye başladılar. Amatör sanatçılar olarak Fransa, Cezayir ve İsviçre’yi dolaşıp taslaklar hazırladılar. Paris’e dönünce evlerinde aşırı titiz bir düzen sürdürmeye çalıştılarsa da gürültü, mide bozukluğu, uykusuzluk ve nevrasteni yaşamlarından hiç eksik olmadı. İkisi de evlenmedi. Journal’de adı geçen kadınların tümü, bir kalp krizi sonucunda ölmeden önce frengiye yakalandığı sanılan Jules Goncourt’un tanıdıklarıydı.

Goncourt kardeşlerin sanata duydukları ilgi onları yazarlığa yöneltti, ama ilk oyunları ve 1851’de yayımlanan En 18 adlı romanları başarı getirmedi. Ardından gazeteciliğe başladılar. 1852’de, bir makalelerinde erotik Rönesans şiirlerinden alıntılar yapmaları kamu ahlakını bozdukları gerekçesiyle tutuklanmalarına yol açtıysa da daha sonra aklandılar.

1854’te yayımlamaya başladıkları toplumsal tarih dizileri başarılı oldu. Bu yapıtlarında Fransa tarihinin belirli dönemlerini aydınlatmak için özel yazışmalardan, gazete haberlerinden, broşürlerden, hatta yemek mönüleri ve giysi biçimlerinden yararlandılar. Sanat eleştirisinde en önemli başarılarını L’Art du dix-huitieme siecle (1859-1875; 18. Yüzyıl Fransız Ressamları) adlı yapıtlarıyla kazandılar. Yapıt Antoine Watteau gibi o dönemin ustalarının unutulmaktan kurtulmasına yardımcı oldu.

Goncourt kardeşler romanlarında da aynı titiz belgeleme anlayışına ve özenle seçilmiş ayrıntılara yer verdiler. Bu yapıtlarda çok çeşitli toplumsal ve mesleki çevreleri anlattılar. Charles Demailly‘de (1860) gazetecilik ve edebiyat dünyasını, Soeur Philomene‘de (1861) tıp dünyasını ve hastane yaşamını, Renee Mauperin‘de (1864) üst orta sınıf yaşamını, Manette Salomon‘da ise (1867) sanal dünyasını konu aldılar.

Romanlarında üst ve alt toplumsal sınıflan büyük bir açıklıkla yansıtmaları ve toplumsal ilişkileri titizlikle irdelemeleri sayesinde doğalcılık akımının yerleşmesine katkıda bulundular. Emile Zola ve George Moore gibi romancıların yolunu açtılar.

En ünlü romanları Germinie Lacerteux (1864; Germinie Lacerteux, 1949), paralarını gece eğlencelerinde erkeklerle yiyen çirkin ve görünüşte günahsız hizmetçileri Rose’un çifte yaşamı üzerine kurulmuştur. Yapıt, işçi sınıfının yaşamını anlatan ilk Fransız gerçekçi romanlarından biridir. Goncourt kardeşlerin öteki romanlarının çoğu ise aşırı uzun serimleme ve betimleme bölümlerine, gereksiz ayrıntılara, yapay ve üslupçu bir dile yer verir.

Goncourt kardeşler başyapıtları Journal’i 1851’de tutmaya başladılar. 1870’te Jules’ün ölümünden sonra Edmond 26 yıl süreyle günlüğü tek başına yazmayı sürdürdü.

Journal’de kardeşlerin Germinie Lacerteux’de kullanmak için aradıkları izbe mekânlardan günün ünlü adamlarıyla yemeklere kadar her tür toplumsal sınıfla ilgili notlar bulunur. Eleştirel yargılar, açık saçık fıkralar, açıklayıcı betimlemeler, edebiyat dedikoduları ve kısa portrelerle dolu olan Journal, aynı zamanda bilgi verici bir otobiyografi ve 19. yüzyıl Paris’indeki edebi ve toplumsal yaşamın kapsamlı bir tarihidir.

Goncourt kardeşlerin ilk kez 1867’de tasarladıkları Goncourt Akademisi resmi olarak 1903’te kurulmuştur.

Dünya Edebiyatı