Faik Ali Ozansoy Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Faik Ali Ozansoy (d. 10 Mart 1876, Diyarbakır – ö. 1 Ekim 1950, Ankara) Bürokrat, eğitimci ve şair.

Faik Ali Ozansoy, Süleyman Nazif‘in küçük kardeşidir. Servet-i Fünûn‘daki ilk şiirleri, 1897’de çıkmaya başlamıştır. Bu şiirlerinde, bazen, Zahir adını da kullanmıştır.

1908’den sonra bir ara Fecr-i Atî‘nin de başına geçen Faik Âli, Divan edebiyatını hiç tanımadan, ilk şiirlerini, doğrudan doğruya Recaîzâde Mahmud Ekrem, Namık Kemal ve Abdülhak Hâmit Tarhan‘ın etkisinde kalarak yazmıştır. Fakat Servet-i Fünûn‘da yazmaya başladıktan kısa bir süre sonra, çevreye uyum yeteneği sayesinde, bu topluluğun bütün özelliklerini kolaylıkla benimsemiş; gerek dil ve üslup, gerekse hayal kuruş ve duyuş bakımından eksiksiz bir Servet-i Fünûn şairi olmuştur.

İlk şiirlerinde bencillik ve karamsarlık göze çarpar. Tamamen bireysel konuları işlemiştir. Ancak, şiirlerinde kullandığı Farsça tamlamaların, Arapça ve Farsça kelimelerin çokluğu bakımından uçta olduğu söylenebilir. 1908’e kadar yazdığı şiirlerinde “aşk, kadın ve tabiat” temalarını bütünüyle romantik bir atmosfer içinde işlemiştir. Sonraki yıllarda yazdığı şiirlerinde ise sosyal konulara ve yurt duygularına da geniş bir yer ayırmıştır.

Şiirlerinde hep göklerin derinlik ve yüceliğinden, efsanevî sırlarından söz etmiştir. Bu tarz şiirlerinde Hamit’in etkisi ve izleri de vardır. Bu nedenle “İkinci Hamit” olarak da nitelendirilmiştir.

Eserlerinde duygu ve hayale, bilinmeyip de belli belirsiz sezilen ruh, ürperti ve sezgilere geniş yer ayırmıştır. Şair dil ve anlatımkonusunda kendisini yenilemesini bildiği için son eserlerinin dili durudur. Birkaç manzum tiyatro denemesi yapmakla birlikte bunlar onun en zayıf eserleri arasında yer almaktadır.

Şiirleri Türk sanat müziği şarkılarına güfte (söz) olmuştur. Kimi şiirleri Bimen Şen, Cinuçen Tanrıkorur, Ruhi Ayangil tarafından şarkılaştırılmıştır.

Faik Ali Ozansoy’un Eserleri:

Şiir:

• Fânî Teselliler (şiirler, 1908)
• Temâsil (şiirler, 1913)
• Elhân-ı Vatan (şiirler, 1915)
• Şâir-i A’zam’a Mektub (manzum, 1923)

Tiyatro:

• Payitahtın Kapısında (manzum oyun, 1920)
• Nedim ve Lale Devri (manzum oyun, 1950)

Biyografi:

• Midhat Paşa (biyografi, 1908)

Güfteleri:

• Zaman Olur ki Ânın Hacle-i Visâlinde
• Sâhilden Uzaklaştık Elin Şimdi Elimde
• Yıldızlı Semalardaki Haşmet Ne Güzel Şey