Duygu Asena Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Duygu Asena (İstanbul, 19 Nisan 1946-İstanbul, 30 Temmuz 2006, İstanbul). Gazeteci, yazar.

Duygu Asena, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Pedagoji Bölümü’nü bitirdi. İki yıl pedagog olarak çalıştı. 1972 yılında Hürriyet gazetesi Kelebek ekinde “Şirinden Sevgilerle” başlığıyla köşe yazıları yazdı. Daha sonra Man Ajans’ta metin yazarlığı (1976-1978), Gelişim Yayınları’nda genel yayın yönetmenliği (1978) yaptı ve Kadınca dergisini çıkardı. Kadınca’nın dışında On Yedi, Bella, Kadınca Moda, Bayan, First gibi birçok dergiyi yönetti. Bu dönemde sırasıyla Söz, Sabah, Güneş gazetelerinde köşe yazarlığı, yöneticilik ve röportaj yazarlığı yaptı. Kim, Elite, Negatif dergilerinin genel yayın yönetmenliği (nisan 1992) ve Milliyet gazetesinde köşe yazarlığı da yaptı. Yarın ve ardından Vatan gazetesinde yazarlığını sürdürdü.

Beynindeki bir ur nedeniyle ameliyat (2004) sonrası yazı yazamadı. Kadın haklarının, kadın-erkek eşitliğinin önde gelen savunucularından oldu. İlk romanı Kadının Adı Yok (1987) önce satış rekoru, ardından filme çekilerek gişe rekoru kırdı. Başbakanlık Küçükleri Muzır Neşriyattan Koruma Kurulu tarafından satışı yasaklandı (1988). Ancak Duygu Asena’nın açtığı davada kitap aklandı (1991).

Kitapları Almanca, Flamanca, Yunanca ve Bulgarca’ya çevrildi. Roman ve öykülerini kolay okutan özelliği yanı sıra, ele aldığı kişilerin davranışlarını ruhbilimsel açıdan irdeleyen yanıyla dikkatleri üzerinde toplayan yazar, Nokta dergisince yılın zirvedeki yazarı, Boğaziçi Üniversitesi anketine göre de “yılın en beğenilen yazarı” seçildi. Çeşitli yıllarda gazetecilik ödülleri de bulunan Duygu Asena, TV’de konuşmalar yaptı (1992-1993), Umut Yarına Kaldı ve Yarın Cumartesi adlı iki filmde de oyuncu olarak rol aldı.

Duygu Asena’nın Eserleri

Roman:

• Kadının Adı Yok (1987)
• Aslında Aşk da Yok (1989)
• Aynada Aşk Vardı (1997)
• Aslında Sen Özgürsün (2002)
• Aşk Gidiyorum Demez (2003)

Öykü:

• Paramparça (2004)
• Kahramanlar Hep Erkek (1992)

Deneme

• Değişen Birşey Yok (1998)