Divan Şiirinde Ahenk Unsurları
Divan (Şiirinde) Edebiyatında Ahenk Unsurları
Divan edebiyatı sanat anlayışına göre şiir; mevzûn (vezinli) ve mukaffâ (kafiyeli) söz şeklinde tanımlanır. Bu tanıma daha sona muhayyel olma da eklenmiştir.
Bunun yanı sıra divan şiirindeki diğer ahenk unsurları şu şekildedir:
1. Fesahat: Telaffuz (söyleyiş) akıcı olmalı, kulağa hoş gelmeli, anlamı açık olmalıdır.
2. Selaset: Kelimelerin birbirleriyle güzel ve etkileyici bir uyumla kullanılması ve bu uyumla birlikte ortaya çıkan akıcılıktır.
3. Belagat: Verinde söylenmiş doğru ve güzel sözü elde etmeye uğraşan yaklaşım, bilim dalı.
4. Musammatlık: Daha çok gazel ve kasidede kullanılan iç kafiye.
5. İnşad: Bir şiir metninin şiir dilinin kendine özgü özelliklerine göre düzyazıdan farklı olan ve metnin etkileyciliğini artıran niteliklerin göz önünde tutularak okunmasıdır. Kısaca, şiiri yapısal ve anlamsal dünyasının niteliklerine uygun bir şekilde okuma.