Cesare Pavese

Cesare Pavese Kimdir? Hayatı, Eserleri, Edebi Kişiliği

Cesare Pavese (D: 9 Eylül 1908, Santo Stefano Belbo, İtalya – Ö: 27 Ağustos 1950, Torino, İtalya) İtalyan şair, romancı, çevirmen ve eleştirmen.

İtalyan şair ve yazar Cesare Pavese 9 Eylül 1908’de Torino civarında Santa Stefano Belbo’da doğdu, 27 Ağustos 1950’de Torino’da 42 yaşında intihar etti. Torino Üniversitesi’nde edebiyat öğrenimi gördü. 1930’da mezun olunca dil ve edebiyat öğretmenliği yaptı. Einaudi Yayınevi’nin kurucuları arasında yer aldı.

Şiir ve romanın yanı sıra ABD edebiyatından çok sayıda çeviri ürünler vermiştir. La Cultura dergisinin yayın yönetmenliği sırasında faşizme karşı çıkan yayınları nedeniyle 1935’te tutuklanarak sürgüne gönderilmiştir. Sağlık sorunları nedeniyle İkinci Dünya Savaşı’na katılamayan Pavese bu dönemi kız kardeşinin yanında Piemont bölgesinde geçirmiştir. 1950’de Tra donne sole (Yalnız Kadınlar Arasında) adlı romanı ile Strega Ödülü’nü kazanmıştır. Pavese, 27 Ağustos 1950’de yaşamına kendi eliyle son vermiştir.

Cesare Pavese yazın dünyasına şiirle başlamıştır. 1936’da yayımlanan Lavorare stance (Çalışmak Yorar) adlı yapıtında öznel olmayan, lirizmden uzak ve düzyazı özellikleri taşıyan bir çeşit öykü–şiir yaratmayı amaçlamış, günlük konuşma dili kuşatmasında çağdaş yaşamın insanı içine düşürdüğü acımasız ve derin yalnızlığın boyutlarını anlatmayı amaçlamıştır.

Cesare Pavese Eserleri

Roman:

Senin Köylerin – 1941
Kumsal – 1942
Yoldaş – 1947
Tepelerdeki Şeytan – 1948
Tepedeki Ev – 1949
Güzel Yaz – 1949
Yalnız Kadınlar Arasında – 1949
Ay ve Şenlik Ateşleri – 1950

Öykü:

Ağustosta Tatil – 1946

Günlük:

Yaşama Uğraşı – (1935-1950)

Deneme:

Leuko İle Söyleşiler – 1947.

Şiir:

Çalışmak Yorar – 1930 – 1933 -1936 – 1938 – 1940.

Şiirlerinden Örnekler

ÇALIŞMAK YORAR

Evden kaçmak için yolu geçmeyi
yapsa yapsa bir çocuk yapar.
çocuk değil ki artık
bütün gün sokaklarda sürten bu adam
üstelik evden de kaçmıyor.

Hani yaz ikindileri vardır
meydanlar bomboş uzanır batan güneş altında,
geçip gereksiz bitkilerle bir bulvardan
durur yalnız adam.
Değer mi bunca yalnızlık, gittikçe daha yalnız olmak için?
Boştur yollar meydanlar yalnız gezildiğinde.
Oysa bir kadın durdurmalı
konuşup da birlikte yaşamaya inandırmalı,
yoksa hep kendisiyle konuşur insan. bunun için de
kimi vakit körkütük olur geceleri
ve anlatır durmadan, anlatır yapıp edeceklerini.

Böyle ıssız meydanda bekleyerek
rastlanmaz elbette kimseye, ama dolaşırken sokakları
durduğu olur insanın şöyle bir.
Olsalardı iki kişi, başka olurdu ev
sokaklarda bile. Kadın olurdu, değerdi dolaşmaya.
Gece kimsecikler kalmaz meydanda
Oradan geçen bu adam görmez
yararsız ışıklar içinden evleri
kaldırmaz artık gözlerini.
Kaldırımları dinler yalnızca
kendininkiler gibi nasırlı ellerin döşediği.
Doğru değil ıssız meydanlarda kalmak.
Mutlaka yolda olmalı o kadın
yalvarsan eve çeki düzen verecek.

Cesare PAVESE
Çeviren : Bedrettin CÖMERT

GELECEK ÖLÜM – GÖZLERİ GÖZLERİN OLACAK

Gelecek ölüm – gözleri gözlerin olacak
sabahtan akşama dek, gözünü kırpmadan,
sağırcasına, eski bir vicdan acısı gibi
saçma bir alışkanlık gibi
ardımızdan kovalayan bu ölüm
gelecek bir gün
Boş bir sözden ayrımsız olacak gözlerin
aynada kendini gördüğünden ayrımsız her sabah,
suskun bir çığlık, bir sessizlik olacak.
Ey sevgili umut, o gün biz de bileceğiz
hem yaşam hem hiçsin sen bile, ey sevgili umut!

Herkese birdir bakışı ölümün
Gelecek ölüm – gözleri gözlerin olacak
bir alışkıyı bırakırcasına
ölü bir yüzün belirdiğini görürcesine aynada
kenetli bir dudağı dinlercesine
sessizce ineceğiz o dipsiz burgaca.

Cesare PAVESE
Çeviri : Bedrettin Cömert

ÖLÜM GELECEK VE SENİN GÖZLERİNLE BAKACAK

Ölüm gelecek ve senin gözlerinle bakacak –
sabahtan akşama dek, uykusuz,
sağır, eski bir pişmanlık
ya da anlamsız bir ayıp gibi
ardını bırakmayan bu ölüm.
Bir boş söz, bir kesik çığlık,
bir sessizlik olacak gözlerin:
Böyle görünür her sabah
yalnız senin üzerinde
kıvrımlar yansıtırken aynada.
Hangi gün, ey sevgili umut,
bizler de öğreneceğiz senin
yaşam olduğunu, hiçlik olduğunu.

Herkese bir bakışı var ölümün.
Ölüm gelecek ve senin gözlerinle bakacak.
Bir ayıba son verir gibi olacak,
belirmesini görür gibi
aynada ölü bir yüzün,
dinler gibi dudakları kapalı bir ağzı.
O derin burgaca ineceğiz sessizce.

Cesare PAVESE
Çeviri : Cevat ÇAPAN

Dünya Edebiyatı