Ahmet Şuayip Kimdir? Hayatı, Eserleri, Edebi Kişiliği

Ahmet Şuayip (D: İstanbul, 1876 – Ö: 1910, İstanbul) Yazar, eleştirmen, hukukçu.

Ahmet Şuayip, Fatih Rüştiyesi ve Vefa İdadisi’nden sonra Mektebi Hukuk’u bitirdi. Burada Sadrazam Hakkı Paşa’nın yardımcısı olarak idare ve devletler hukuku okuttu.

Maarif Meclisi üyeliği, İlköğretim Genel Müdürlüğü, İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğü, Divan-ı Muhasebat savcılığı görevlerinde bulundu.

Gecikmiş bir apandisit ameliyatı sonucu 34 yaşında öldü (1910).

Rıza Tevfik (Bölükbaşı) ve Mehmet Cavit’le Ulum-i iktisadiye ve İçtimaiye Mecmuasını çıkardı (1908-1910).

Hukuk-i idare ve Hukuk-i Umumiye-i Düvel kitapları ölümünden sonra arkadaşları tarafından yayımlandı.

Edebiyat dünyasında Servetifünun dergisinde çıkan haftalık yazılarıyla tanındı. Edebiyat yapıtlarını inceleyip değerlendiren Esmar-ı Matbuat, Hayat ve Kitaplar, Ulum-i Siyasiye ve İçtimaiye genel başlıkları taşıyan yazılardan bazıları Edebiyat-ı Cedide Kütüphanesi yayınları arasında Hayat ve Kitaplar adıyla yayımlandı (1901).

Hyppolite Taine, Gustave Flaubert, Gabriel Monod, Ernest Lavisse, Niebuhr, Ranke ve Mommsen’i yaşam öyküleri, yapıtları, düşünceleriyle ayrıntılı biçimde inceleyen kitabı, bilimsel eleştirinin oluşması yolunda Türkiye’deki bilgi birikimine katkıda bulundu.

Yazar, içinde yer aldığı Servet-i Fünun akımının getirdiği yenilikleri eleştirel bakışla değerlendirmiş, ele aldığı yapıtların özelliklerini belirlemişti.

Servet-i Fünun yazarlarını eski edebiyat yandaşlarına karşı savunurken kendi arkadaşlarının bireyci tutumu, kötümser dünya görüşünü vermekten de çekinmedi.

Ahmey Şuayip Başlıca eserleri:

• Hayat ve Kitaplar (1901);
• Ulum-ı İktisadiye ve içtimaiye Mecmuası (1908-1910; Rıza Tevfik Bölükbaşı ve Mehmet Cavit’le, 3. cilt, 24 sayı);
• Hukuk-ı Umumiye-i Düvel (Devletler Genel Hukuku, 1912);
• Hukuk-ı idare (ders kitabı);
• Esmar-i Matbuat (Basın Meyveleri).