Mustafa Şerif Onaran Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Mustafa Şerif Onaran (D: 27 Aralık 1927, İzmir – Ö: 24 Mayıs 2013, Ankara) Şair, yazar.

Mustafa Şerif Onaran, 1927’de İzmir’de doğdu. Tıp fakültesini bitirdi. Cerrah olarak çalıştı.

Edebiyatla da yakından ilgilendi. 1980 öncesi dönemde Türk Dil Kurumu’nda aktif görev aldı.

Yayın ve Tanıtma Kolu Başkanlığı yaptı. Türk Dili Dergisi’nde sürekli yazıları yayınlandı.

Edebiyatçılar Derneği Başkanlığı görevini üstlendi.

İlk şiirleri 1940’lı yıllarda Fikirler, Varlık, Yücel ve Türk Dili Dergisi’nde yayınlandı.

Mustafa Şerif Onaran’ın Eserleri

Şiir:

• Unutulmuş Şiirler (Bilgi / Ankara 1986)

Araştırma:

• A’dan Z’ye Cahit Külebi (Yapı Kredi / İstanbul 2004)
• Fethi Naci (T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı / Ankara 2009)
• Nurullah Ataç (T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı / Ankara 2011)
• Ziya Gökalp (T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı / Ankara 2011)

Tiyatro:

• “Ben bir insan…” Nâzım Hikmet’e Armağan Oyun (T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı / Ankara 2004

Diğer:

• Cahit Külebi’ye Saygı (Edebiyatçılar Derneği / Ankara 1998)

Mustafa Şerif Onaran Şiirlerinden Örnekler

YALNIZLIK

Dışımda yağmur yağıyor, sessiz
İçimde yalnızlık öyle yorgun
Gökyüzü genişler birazdan, yağmur diner
Mindere uzanır misafir güneş

Camlarda ışıldayan altın aydınlık
Masadaki sürahiye yansır
Bütün tazeliğiyle yeniden
Cömert bir gün doğar şehrin üstüne.

Güzeldir bu tabiat güzelliğine
Oysa insanları da sevmek isterdim
Böyle uzak oldukça kendimden bile
Tad alamıyorum canım dünyadan.

GECELERDE

Bir hüzün dolu ay ışığında
Gecenin bir ucunda sen, bir ucunda ben
Rüzgarın esişinden belli zaten
Her şey kendi yalnızlığında

Dalıp gitmişsin pencereden
Anıların tozunu eler yıldızlar
Kadife uykularda beyaz rüyalar
Gecelerde başladı bahar

Soluk almasını duyarsın sanki
Rüzgar değil yaprağı kımıldatan
Gecede kaybolana çoban ateşi sevgi
Ötesi yalan

Hayal etmezsin de neylersin
Gökyüzü yıldızlarla genişledi
Unut o kahır yüklü türküleri gönül
Gecelerde bahar başladı

BİR BAŞKA MEVSİM

Yeni bir ufuk görmek için karşımda
Yıkmak istiyorum eski hatıraları
Bir başka mevsime yönelsin zaman
Çocukların saçında koklayayım baharı

El değmemiş arzular uçup gitsin
Bulutlar bir beyaz şefkat olsun başucumda
Yıkmak istiyorum eski hatıraları
Mutluluğu gösteren çizgiler var avcumda

Açılsın gönül kapıları ardına kadar
Nerdesinizi sabah yüklü ufuklar?
Altın saçlı çocuklar, nerdesiniz?
İçimde bir bayram sevinci var

Gemiler dönüyor uzaklardan
Sevgiyi tanıdım sıcak dudaklardan
İçimde bir bayram sevinci var
Bir başka mevsime yönelmiş zaman.

KULA

Aydınlık bir şarkı halinde başlar
Buğdaylarla bereketin huzuru
Yeşil bir dua göklere doğru
Maviliklerle birlikte genişler.

Erguvan yaşmaklı kadınlar tarlada
Acılı kağnılar harman yolundadır
Kurulmuş bostanlara çadır
Yeni bir hayat yaylada.

Çardakta kilimlere dokunur sıla
Kavunsu kokar serinliği yelin.
Yün eğirir ince bir gelin
Bir öğle ezanıyla ürperir kula.