Vüsat O. Bener Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri

Vüs’at Orhan Bener (d. 10 Mayıs 1922, Samsun – ö. 31 Mayıs 2005, Ankara)

Vüs’at Orhan Bener, 1922’de Samsun’da doğdu. İlkokulu Erzincan’da, ortaokulu Sivas’ta okudu; Bursa Işıklar Askeri Lisesi ve Harp Okulu’ndan sonra 1953’e kadar orduda görev yaptı.

1957’de Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Kamu kuruluşlarında çalıştı; 1992’de emekli oldu.

1950’de New York Herald Tribune gazetesi ile Yeni İstanbul gazetesinin ortaklaşa düzenledikleri öykü yarışmasına katıldı; “Dost” adlı öyküsüyle dikkat çekti.

Seçilmiş Hikâyeler, Varlık, Yeditepe dergilerinde yayımladığı öykülerle tanındı.

Öykülerinden “Dost” Fransızcaya, “Batak” Almancaya, “İlki” İngilizceye çevrildi.

Hakkında, Vüs’at O. Bener: “Bir Tuhaf Yalvaç” (Norgunk, 2004) adlı bir kitap yayımlandı.

31 Mayıs 2005 tarihinde hayata veda etti.

Vüsat O. Bener’in Eserleri

Öykü:

• Dost (1952)
• Yaşamasız (1957)
• Siyah-Beyaz (1993)
• Mızıkalı Yürüyüş (1997)
• Kara Tren (1998)
• Kapan (2001)

Oyun:

• Ihlamur Ağacı (1962)
• İpin Ucu (1980)

Roman:

• Buzul Çağının Virüsü (1984)
• Bay Muannit Sahtegi’nin Notları (1991)

Hakkında Yazılmış Kitap ve Metinler:

• Vüs’at O. Bener Kara Anlatı Yazarı (2000)- Semih Gümüş, Adam Yayıncılık
• Vüs’at O. Bener Bir Tuhaf Yalvaç (2004)- Ortaklaşa , Norgunk Yayıncılık
• Havva’ya Mektuplar Vüs’at O. Bener Anısına (2005)- Derleme, Norgunk Yayıncılık
• Bir Usta Bir Dünya: Vüs’at O. Bener (2006)- Ortaklaşa, Yapı Kredi Yayınları
• “Vüs’at O. Bener’de Kurmaca ve Otobiyografi Yazı Kurarır mı?”, Virgül (1999, sayı 16) – Orhan Koçak
• “Vüs’at O. Bener’in Öykülerinde ve Anlatılarında Ölüm”, Üçüncü Öyküler (2001, sayı 12) – Ahmet Tüzün
• “Bir Öykü Olarak Hayat: Vüs’at O. Bener Öykücülüğü”, Eşik Cini (2007, sayı 9) – Necip Tosun

Ödülleri:

• Ihlamur Ağacı ile 1963 Türk Dil Kurumu Tiyatro Armağanı
• İpin Ucu oyunuyla 1980 Abdi İpekçi Armağanı (paylaştı)
• 2005 İstanbul Kitap Fuarı Onur Yazarı (Vefatı nedeniyle eşi Ayşe Bener tarafından kabul edildi.)