Tam Kafiye (Tam Uyak) Nedir? Özellikleri, Örnekler

Tam Kafiye: Dize sonlarında sözcük ve eklerin son hecelerinde –redif harici –biri ünlü biri ünsüz harf olmak üzere, en az iki harfin benzerliğine dayanan kafiye.

Hani dün kokladığım saç, hani badem
Gözlü güzel, hani hürrem, hani kösem? (Oktay Rıfat, Taşlar)

Ürperme verir hayâle sık sık
Her bir kapıdan giren karanlık (Yahya Kemal Beyatlı)

Yayla suyun yan gider
Yüreğimden kan gider (Türkü)

Bu dizelerde “an” sesleri tam uyak, “gider” sözcükleri rediftir.

Dikkat! Arapça ve Farsça sözcüklere has olan uzun ünlüler “ â –û –î” kelime sonlarında, tek başlarına tam kafiye sayılır:

Dokunma keyfine, yalnız tetik bulun, zirâ
Deniz kadın gibidir, hiç inanmak olmaz hâ (Tevfik Fikret, Balıkçılar)

Kaynak: Açıklamalı Edebiyat Terimleri Sözlüğü/ Murat AKINCI