Fütürizm (Gelecekçilik)

Fütürizm (Gelecekçilik) Akımı, Özellikleri, Temsilcileri

Makineyi ve hızı sanata sokan bu akım 20. yüzyılda ortaya çıkmıştır. Hayatta her şey hareketlidir. Sanatçı da kendinde bir hız bulmuş ve eserini bu hıza uydurmuştur. Geçmişe ve durgun davranışa düşmandır. İçinde bulunulan zamanın ve geleceğin dinamizmine yönelmiş, bu hareketliliğin sesini şiirleriyle duyurmuşlardır. Mısralarda makine ve çark sesleri duyurulmaya çalışılmıştır.

Fütürizm Temsilcileri:

Filippo Tommaso Marinetti (1876-1944)

Türk Edebiyatında Fütürizm:

Nazım Hikmet Ran. (1902-1963)

Makinalaşmak İstiyorum! trrrrum, trrrrum, trrrrum! trak tiki tak! makinalaşmak istiyorum! beynimden, etimden, iskeletimden geliyor bu! her dinamoyu altıma almak için çıldırıyorum! tükrüklü dilim bakır telleri yalıyor, damarlarımda kovalıyor oto-direzinler lokomotifleri! trrrrum, trrrrum, trak tiki tak makinalaşmak istiyorum! mutlak buna bir çare bulacağım ve ben ancak bahtiyar olacağım karnıma bir türbin oturtup kuyruğuma çift uskuru taktığım gün! trrrrum trrrrum trak tiki tak! makinalaşmak istiyorum! Nazım Hikmet, 1923

Bu akımın öncüsü İtalyan şair, romancı, oyun yazarı ve yayın yönetmeni Filippo Tommaso Marinetti‘dir. Marinetti’nin 1909’da Paris’te “Le Figaro” gazetesinde yayımladığı manifesto futurisita (Fütürizm Bildirisi) gelecekçiliğin manifestosu oldu. Bildiride, “Bizler müzeleri, kütüphaneleri yerle bir edip ahlakçılık, feminizm ve bütün yararcı korkaklıklarla savaşacağız!” deniyordu. Bu geçmişin bütünüyle reddi demekti. Aynı bildiride, “Biz dünyadaki gerçekten sağlıklı tek şeyi, yani savaşa ve ölüme götüren güzel düşünceleri yüceltiyoruz.” sözleri, siyasal alanda o dönemde gelişen faşizmden yana bir tavrın da açık göstergesiydi. Süratin üstünlüğünü iddia ve ilan eden Marinetti, bir yarış arabasının Samothrake zaferi (Yunan heykeli)nden daha güzel olduğunu ve buna ek olarak da: “Mutlak içinde yaşıyoruz, çünkü “her yerde hazır ve nazır olan” edebi hızı biz yarattık” demiştir. Gelecekçiliğin kurucusu Marinetti, Avrupa’da birçok yazarı etkiledi. Rusya’da Velemir Hlebinikov ve Mayakovski gelecekçiliğe yöneldi. Rus gelecekçiler kendi bildirgelerini yayınladı. Puşkin, Tolstoy, Dostoyevski reddedildi. Şiirde sokak dilinin kullanılması istendi. 1917 Ekim devriminden sonra da gelecekçi akım güçlendi. Mayakovski’nin ölümüne kadar etkisini sürdürdü. İtalya’daki gelecekçiler ilk şiir antolojisini 1912’de yayınladı. Gelecekçilik faşizm ile özdeşleşti. Ve 1920’lerin ortalarına doğru etkisini yitirdi. Eserlerinde mantıklı cümleler kurmayı reddeden gelecekçilerin parolası, “sözcüklere özgürlük”tü. Ezra Pound, D. H. Lawrence ve Giovanni Papini de bu akımdan etkilenen yazarlardır.

Fütürizm Bildirisi

Fütürizmin kurucu ve teorisyeni İtalyan şair Tommaso Marinetti, Şubat 1909 yılında Le Figaro gazetesinde yayınlanan 11 maddelik manifestoda (bildiride) fütürizmin çok yönlü sanatsal amaç ve ilkelerini saptamıştır. Bu maddelerde, özetle:

Şiirde temel öğeler cesaret, cüret ve isyandır,
Edebiyat durgunluktan ve uyuşukluktan sıyrılmalıdır. Edebiyatta işlenecek konular saldırgan hareketler, kavga ve dövüştür.
Dünya yeni bir güzellikle zenginleşmiştir. Yeni güzellik sürattir, hızdır, Motoru güçle sarsılan, homurdanan bir yarış arabası; Victory Samothrace’ (Kanatlı Zafer Heykeli) dan daha güzeldir.
Ancak kavga güzeldir. Saldırgan niteliksiz bir şaheser olamaz. Şiir tanınmayan ve bilinmeyen güçlere karşı saldırgan olmalıdır.
Yüzyılların en yüksek noktasında bulunuluyor. Olanaksızların kapısını açmak dururken geride kalınmamalıdır. Zaman ve mekan artık ölmüştür. Sınırsız ebedi sürat elde edildiğine göre, mutlakta (absolute) yaşanıyor demektir.
Dünyanın tek sağlık ilacı savaştır; feminizm, fırsatçılık, faydacılık, çıkarcılık lanetlenmelidir, denmektedir.

Fütürizm’in Dayandığı Temeller

Fütürizm’ın temelleri, Friedrich Nietzsche’nin “der immoralische Übermensch” (Ahlâksız üstün insan)ına, “Der Ville zur Macht” (İktidar hakkındaki irade)ye, “Lebe gefährlich” (Tehlikeli yaşa) sözüne, Bergson’un zaman anlayışı ile gene onun “élan vital” (yaşamlı atılım)a ve Geoges Sorel’in “zorlu gücün teorisi” ve “Action Directe”e dayandırılıyordu. Esasen Nietsche, Bergson ve Sorel’in bu düşüncelerini, emperyalist Mussolini faşizmi, kendine prensip edinmiş olduğundan, Fütürizmi; Faşist Partisi’nin sanatı olarak ilân etmişti. İşte Fütürizmin parti sanatı olarak kabul edilmesidir ki, bu sanat anlayışının Avrupa için önemini yitirmesine neden olmuştu. Avrupa sanatı için önemli yön, Fütürizmin Birinci Dünya Savaşı’na dek olan heroik dönemidir. Avrupa’nın tanınmış sanat tarihçileri, bu genel kanıyı benimsemektedirler. Marinetti, ilk olarak ortaya attığı bu anlayış için, Avrupa’nın birçok kentinde konferanslar vermiş ve yüzyılı sarsan bir sanat anlayışı olmasına çalışmıştı. Fakat bu akımın ömrü kısa süreli olmuştur. 11 Şubat 1911’de ressam Umberto Boccioni (1882-1912), Luigi Severini (1883) ve Carlo Carra’nın imzaları ile Fütürist resim sanatının ilk manifestosu yayınlanmıştı. Daha 3 mart 1910’da bu manifesto Turin’de Chiarella tiyatrosunda ilân edildiğinde, Fütüristler’le, bunun karşısındakiler arasında büyük bir savaş başlamıştı. 11 Nisan 1912’de Fütürist heykelin manifestosu da yayınlanmıştı. İtalya’nın entelektüel tabakası ile sanatçı gençliği, bu akımdan sarsılmış görünüyordu. Mitingler, kavgalar birbirini izliyordu. Fütürist ressamların en yaşlıları olan Balla, Boccioni ile Severini’ye Yeni – İzlenimcilik’i tanıtmıştı. “Bizim, rengi çözümleyen Seurat, Signac ve Gros’nun Divizyonizmini bir araya getirmemiz gerekir” diyen Boccioni, arkadaşları arasında en kabiliyetlisi olarak görünüyordu. Bununla birlikte Boccioni, sonraları heykel yapmaya başlamış ve “oylum içinde devam eden biçimler” adını taşıyan heykeli ile (1913) Konstrüktivistler’i etkilemişti. Severini, zarif biçimler ve zevkli renkler kullanıyordu. Eserlerinde hareket karakteristiktir (Pan Pan Dansı). Önceleri Fütürist olan Russolo, akustik ve müzikal problemlere döndü ve “Bruitisme” (Gürültücülük) akımı buldu. “Koşan bir atın dört değil yirmi ayağı vardır” diyen Fütüristler, her şeyden çok büyük kent hayatının heyecanları ile sarhoş oluyorlardı. “Bir oda içinde bakarak balkondaki bir kişiyi resmederken, ancak pencere çerçevesinin bize izin verdiği kadarı ile görüş alanımızı sınırlamıyoruz. Bilâkis balkondaki adamın görüp yaşadığı duygularını, çevresiyle vermek istiyoruz. Caddenin gürültüsü, sağda ve solda derinliğine giden evlerin sırası…” Görülüyor ki Fütürizm, kendine amaç olarak objeyi değil, insanın iç yaşantısını ele alıyordu. Yani ruh durumu resme giriyordu. Fütürizm, modern hayatı resimlemekten, heyecanlı bir denemeden ya da bir doktrinden daha fazla bir şeydir. Bu akımın en mutlu niyetlerinden biri, “Simultaneité”, son bilimsel keşiflere paralel olarak yalnız görüş tarzını ve optik kanunları ilgilendirdiği halde, Fütürist “İntuition” (içe doğma), ressamın ruh haline dayanır ve “Simultaneité”yi, sanatçının kafasındaki anıların ve çeşitli heyecanların birbirlerine girdiği anda, yaratıcı hareket çıkış noktası olarak kabul eder. Ayrıca Fütüristler’den Boccioni, bir dördüncü buut’tan söz etmektedir. Fakat bu nokta, yeter derecede tanımlanmamıştır. Bu da oylum fikridir. Yani seyircinin de resme dahil olduğu fikri. Bu suretle o zaman kadar, yepyeni bir düşünce ortaya atılmış oluyordu. Bütün bu fikirlere rağmen, Birinci Dünya Savaşı bu anlayışa ani olarak son vermiştir.

Tanınmış Fütürist Sanatçılar

Giacomo Balla, ressam
Umberto Boccioni, ressam, heykeltraş
Anton Giulio Bragaglia
David Burliuk, ressam
Vladimir Burliuk, ressam
Mario Carli
Carlo Carrà, ressam
Ambrogio Casati, ressam
Primo Conti
Tullio Crali
Luigi De Giudici, ressam
Fortunato Depero, ressam
Gerardo Dottori, ressam, şair ve sanat eleştirmeni
Filippo Tommaso Marinetti, şair
Vladimir Mayakovsky, şair
Angiolo Mazzoni, mimar
Aldo Palazzeschi, yazar
Giovanni Papini, yazar
Luigi Russolo, ressam, müzisyen
Antonio Sant’Elia, mimar
Hugo Scheiber, ressam
Gino Severini, ressam
Bela Kadar, ressam
Mario Sironi, ressam
Ardengo Soffici, ressam ve yazar.

Ayrıca bakınız:

EDEBİYAT/KÜLTÜR/SANAT/FİKİR AKIMLARI

Etiketler

Fütürizm (Gelecekçilik) Akımı, Özellikleri, Temsilcileri

Fütürizm Bildirisi

Fütürizm’in Dayandığı Temeller

Sezgicilik (Entüisyonizm)

Egzistansiyalizm (Varoluşçuluk)

Benzer İçerikler: